Kategoria: Bez kategorii

Trzecia niedziela Adwentu jest tradycyjnie nazywana niedzielą “Gaudete”. Nazwa pochodzi od pierwszego słowa antyfony na wejście “Gaudete in Domino” (czyli “radujcie się w Panu”). Antyfona ta jest poświadczona już w najstarszych zachowanych antyfonarzach liturgii rzymskiej z VIII i IX w. (wówczas antyfona na wejście była refrenem Psalmu śpiewanego na rozpoczęcie Mszy św.) i została także zachowana w obecnym Mszale.

Niedziela “Gaudete” to swego rodzaju obwieszczenie bliskości Zbawiciela, co stanowi jednocześnie zaproszenie do radości.

Dzisiaj celebrans przywdziewa ornat koloru różanego (różowego).

17 grudnia (niedziela) jest dniem spowiedzi przed świętami Bożego Narodzenia.

Kapłani czekają na nas od godz. 14.00 do 16.00.

Zapraszamy do skorzystania z Sakramentu Bożego Miłosierdzia.

Pięć warunków dobrej spowiedzi:

1. Rachunek sumienia
2. Żal za grzechy
3. Mocne postanowienie poprawy
4. Wyznanie grzechów (szczera spowiedź)
5. Zadośćuczynienie Bogu i bliźnim

 

W niedzielę 31 lipca nie będzie mszy św. o godzinie 10:30, gdyż o godzinie 10.00 Papież Franciszek odprawi Msza św. w Brzegach na zakończenie Światowych Dni Młodzieży.

W naszym kościele Msze święte będą odprawione o godz. 8.30 i o 15.00.

4 kwietnia w poniedziałek – UROCZYSTOŚĆ ZWIASTOWANIA PAŃSKIEGO – Dzień Świętości Życia i Dzień Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.

Życie – wielki dar Stwórcy jest święte od poczęcia w łonie matki aż do śmierci – domaga się poszanowania i obrony. Pamiętajmy, że nikt oprócz Boga nad tym darem nie ma władzy.

Duchowa adopcja trwa 9 miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańca, oraz specjalnej modlitwy w intencji zagrożonego dziecka i jego rodziców. Wszyscy, którzy chcą dołączyć się do tej modlitwy, za stolika z prasą mogą zabrać deklaracje i po wypełnieniu przystąpić do Dzieła Duchowej Adopcji na Mszy św. o godz. 18.00.

3 kwietnia obchodzimy II Niedzielę Wielkanocną nazwaną przez Jana Pawła II Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Jest to dzień naszego Odpustu Parafialnego.

Suma odpustowa o godzinie 11:00 z procesją eucharystyczną, którą odprawi ks. Stanisław Rapacz, proboszcz parafii w Gorzowie.

Zadbajmy w tym dniu o uzyskanie odpustu, czyli o darowanie kar za grzechy już odpuszczone w sakramencie pokuty i pojednania.

Słowa Pana Jezusa do Siostry Faustyny:

Pragnę, aby pierwsza niedziela po Wielkanocy była Świętem Miłosierdzia.

To pragnienie po raz pierwszy wypowiedział Pan Jezus w Płocku w 1931 r.:
„Święto to wyszło z wnętrzności miłosierdzia mojego i jest zatwierdzone w głębokościach zmiłowań moich. Wszelka dusza wierząca i ufająca miłosierdziu mojemu – dostąpi go”.
W następnych latach Pan Jezus powracał do tego żądania aż 14 razy, określając miejsce tego święta w kalendarzu liturgicznym, przyczynę i cel jego ustanowienia oraz sposób przygotowania i obchodzenia.
„W tym dniu kapłani będą mówić ludziom o wielkim i niezgłębionym miłosierdziu moim”.

„Pragnę – powiedział Pan Jezus – aby Święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. Kto w dniu tym przystąpi do Źródła Życia, ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski, niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jak szkarłat”.

O godzinie 18.00 Msza św. i Nowenna do Miłosierdzia Bożego. Jest to pierwszy piątek miesiąca, który przypada w Oktawie Wielkiej Nocy - nie obowiązuje zatem wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych.

Pan Jezus w objawieniach udzielonych św. Małgorzacie Marii Alacoque wypowiedział słowa: „W nadmiarze Mojego miłosierdzia wszystkim, którzy będą przystępować do Komunii św. przez dziewięć pierwszych piątków miesiąca, udzielę łaski ostatecznej skruchy, tak że nie umrą w Mojej niełasce i bez sakramentów św. i Moje serce w tej ostatniej godzinie będzie dla nich najpewniejszą ucieczką”. 

Z okazji zbliżających się Świąt Zmartwychwstania Pańskiego, Niedzieli Miłosierdzia Bożego w Roku Miłosierdzia życzę Wam, drodzy Parafianie, coraz pełniejszego zawierzenia Jezusowi Miłosiernemu i dawania świadectwa modlitwą, słowem i czynem. Niech Chrystus – Zwycięzca śmierci, piekła i szatana napełni Was nadzieją, radością i pokojem. Niech jego Zmartwychwstanie pomnaża łaskę wiary, która jest sensem i siłą naszej drogi. Jaśniejący Chrystus, niech stanie się źródłem siły w każdej dziedzinie życia. Wołajmy z wiarą i ufnością „Jezu Ufam Tobie”                  

                                    Z świątecznymi pozdrowieniami i w modlitewnej pamięci

Ks. Paweł Zięba
Proboszcz Parafii 

W szczególny sposób chcę podziękować wszystkim, którzy swoją modlitwą i ofiarami troszczą się o nasz kościół.
Bóg Zapłać!

Jezus nikogo nie potępia, ale daje kolejną szansę, obdarza przebaczeniem i miłosierdziem wszystkich tych, którzy skruszonym sercem proszą Go o przebaczenie. Dzisiaj Chrystus przypomina nam, czym jest prawdziwe miłosierdzie, które łączy się z wyrzeczeniem.

Bóg patrzy na ludzkie serce i nasze intencje – nie na ludzki grzech. Dla Niego nie jest najważniejszy grzech, ale otwartość człowieka na Jego miłosierną miłość, która trwa od wieków.

Nikt Cię nie potępił i ja Cię nie potępiam, idź i nie grzesz więcej.

IV Niedziela Wielkiego Postu jest zwana niedzielą radości - Laetare - od pierwszych słów antyfony na wejście - introitu:

Lætáre, Ierúsalem, et convéntum fácite omnes qui dilígitis eam: gaudéte cum lætítia, qui in tristítia fuístis: ut exsultétis et satiémini ab ubéribus consolatiónis vestræ.
Lætátus sum in his quæ dicta sunt mihi: in domum Dómini íbimus.

Wesel się, Jeruzalem! A wszyscy, którzy ją miłujecie, śpieszcie tu gromadnie. Cieszcie się i weselcie, którzyście się smucili, radujcie się i nasyćcie się z piersi pociechy waszej.
Uradowałem się, gdy mi powiedziano : Pójdziemy do domu Pańskiego.

Kościół, Nowe Jeruzalem, cieszy się z obfitości dóbr nadprzyrodzonych, łask płynących z Chrztu i Eucharystii, którymi obdarza swe dzieci.

W tradycji rzymskiej jest to "niedziela róż", ponieważ w tym dniu obdarowywano się pierwszymi kwiatami zakwitających róż, a Ojciec św. poświęcał złotą różę, którą ofiarowywał osobie zasłużonej dla Kościoła. Stąd w liturgii różowy kolor szat.

Źródło: sanctus.pl