32-500 Chrzanów – Osiedle Kąty, ul. Śląska 68b
Walka z pokusami i szatanem jest codziennością naszego życia. Papież Franciszek przed modlitwą ANIOŁ PAŃSKI wskazuje, aby z szatanem nie dialogować, lecz być przy nauce Jezusa.
Ponadto w I niedzielę Wielkiego Postu swoje słowo kieruje do nas nasz Metropolita w Liście pasterskim na Wielki Post.
A Ksiądz Proboszcz zaprasza na film "Najświętsze Serce" - w zakrystii można się zapisać na ten film na 14 III g. 15.30 w kinie Sztuka w Chrzanowie.
W środę 26 lutego rozpoczynamy święty, szczególny czas Wielkiego Postu. Msze Święte o godz. 8.30 i 18.00. Zewnętrznym znakiem naszego wejścia na drogę pokuty i nawrócenia jest posypanie głowy popiołem.
Cały Wielki Post jest wezwaniem do odwrócenia się od siebie samego po to, aby skierować się ku Panu Bogu. Jest to wołanie o umieszczenie Go w centrum myśli i zamierzeń, zajętych często wyłącznie przez nasze własne „ja”. Jest to zachęta do zwrócenia się ku Panu Bogu jak dziecko, to znaczy z prostotą, entuzjazmem i radością. Jeśli pragniemy budować prawdziwą wspólnotę z Chrystusem, to nie może zabraknąć nam sił i czasu na uważniejsze wsłuchiwanie się w Jego głos, na baczniejsze przyglądanie się Jego życiu i postępowaniu, na szczerszą i dłuższą z Nim rozmowę.
W głębszym przeżywaniu Wielkiego Postu pomogą nam nabożeństwa wielkopostne. W każdy piątek w naszym kościele o godz. 17.00 będziemy szli za Chrystusem Jego drogą krzyżową, a w niedziele o godz. 15.00 będziemy rozpamiętywali Jego mękę podczas gorzkich żali. Nie żałujmy czasu i odwagi, aby w zlaicyzowanym dziś świecie pokazać, że mocno trwamy przy Chrystusowym krzyżu – znaku zbawienia. Niech on przypomina, zwłaszcza wrogom Kościoła, że największą wartością w życiu jest miłość płynąca z tego właśnie krzyża: „W krzyżu miłości nauka”.
Ofiarowanie Pańskie (Matki Bożej Gromnicznej) jest obchodzone 40 dni po Bożym Narodzeniu. Upamiętnia ofiarowanie Jezusa Chrystusa w Świątyni Jerozolimskiej. Jak podaje Ewangelia św. Łukasza, każdy chłopiec miał być poddany symbolicznemu ofiarowaniu Bogu w świątyni.
W przypadku Jezusa obrzęd ten miał jednak wyjątkowy charakter, ponieważ ofiarowywał się on swojemu Ojcu. Będąc zarazem człowiekiem, reprezentował również całą ludzkość, która oddaje się woli Bożej, będąc jednocześnie „światłem” woli Pańskiej.
Tradycyjnie od IX wieku tego dnia w kościołach święci się gromnice – które miały chronić domostwa przed piorunami. Odbywa się również procesja z płonącymi świecami, symbolizująca życie w jedności z Chrystusem. Dawniej po uroczystościach przynoszono płonące świece do domów i wypalano znak krzyża w belce na suficie – miał on chronić przed nieszczęściem i żywiołami. Co więcej, wierni przynosili zwykle świece, przy których byli chrzczeni, i które „towarzyszyły” im przez całe życie (wręczano je również konającym).
Święto Ofiarowania Pańskiego wyznacza również zakończenie okresu bożonarodzeniowego, kończy się śpiewanie kolęd, a choinki powinny zostać rozebrane.
Dzień Ofiarowania Pańskiego to także Dzień Życia Konsekrowanego.
Z naszej parafii po raz kolejny w historii w dniu 6 stycznia 2020 r. wyruszy orszak Króla Błękitnego (niebieskiego - symbolizującego Afrykę) po Mszy św. o godzinie 11.00.
Król uda się w naszej obecności na Rynek w Chrzanowie, gdzie spotka się z innymi królami. Następnie wszyscy wyruszymy w dostojnej procesji na Plac Tysiąclecia, gdzie od godziny 12.30 będziemy kolędować Dzieciątku.
Wszystkich, a szczególnie dzieci zachęcamy do wykonania koron.
Przemarsz po drogach publicznych będzie się odbywał na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (jt Dz. U. z 2013 r. poz. 1169) przy zabezpieczeniu Policji.
Pokój zamieszka, kiedy Pan przybędzie.
Niech przyjdzie Pan i umocni Nas swoim pokojem, byśmy go mogli rozdawać wszędzie tam, gdzie niepokój.
Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia.
Dzisiaj rozpoczęliśmy roraty, poniżej piosenka na ten czas. Patronem tegorocznego adwentu jest Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński.
Polecam kazania ks. Roberta Skrzypczaka dla duchowego ubogacenia.
W najbliższą niedzielę 1 grudnia rozpoczynamy w Kościele Adwent - czyli radosne oczekiwanie na przyjście Pana.
W adwencie zmienia się kolor szat liturgicznych na fioletowy oraz są odprawiane specjalne Msze Święte ku czci Maryi tzw. Roraty.
Dzisiejsza uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata to ostatni mocny akord roku liturgicznego przed adwentowym wyciszeniem. Do kalendarza liturgicznego została wprowadzona przez papieża Piusa XI w 1925 roku, na zakończenie przypadającego wówczas Roku Jubileuszowego. W odnowionej liturgii Kościół obchodzi tę uroczystość w ostatnią niedzielę roku kościelnego dla podkreślenia, że wszystko ma swój początek i będzie miało swoje ukoronowanie w Chrystusie. W dzisiejszą niedzielę warto zapytać się siebie: na ile świadomie przeżywam rok liturgiczny i czynnie włączam się w jego celebracje? Warto też spojrzeć wstecz i zrobić osobisty rachunek sumienia z budowania, pogłębiania mojej przyjaźni z Panem Bogiem i bliźnimi. Pamiętajmy, że zawsze jest czas i miejsce, aby to jeszcze naprawić. Tylko zjednoczeni z Chrystusem możemy zdążać do jedności królestwa, w którym Pan Bóg „otrze wszelką łzę” i będzie wszystkim we wszystkich.
Św. Karol Boromeusz to patron ze chrztu świętego naszego wielkiego rodaka Jana Pawła II. Tak o swoim patronie mówił Karol Wojtyła:
"Kiedy nad kolebką dziecka staje Święty, np. św. Karol, wówczas jak gdyby przenosi to życie dziecięce, które się potem rozwija, w prawdę swojej osobowości [...]
I powoli, chociażby ten, o którego chodzi, był bardzo niepojętny, powoli ta wielka prawda świętej osobowości przenika do jego świadomości, do jego duszy, do jego życia [...] Przybywam tu istotnie w duchu pielgrzyma, ażeby raz jeszcze usłyszeć od św. Karola to Jego wyznanie: «Miłuję Ciebie, Boże, mocy moja!» I żeby to Jego wyznanie wziąć w swoje serce i ożywić nim moją słabość i znaleźć w nim program dalszego życia, dalszego posługiwania, skoro Opatrzność Boża tak sprawiła, że na podobieństwo tego mojego Patrona jestem biskupem i kardynałem, i byłem także ojcem Soboru, który odbył się 400 lat później od trydenckiego, Soboru naszych czasów, mianowicie II Soboru Watykańskiego"
Niepołomice, 4 XI 1973, w: Kalendarium życia Karola Wojtyły, red. A. Boniecki, Kraków 1983, s. 540-541).