Mini-stranci, Lektorzy, Maksi-stranci

Określenie ministrant pochodzi od łac. „ministrare” – oznaczającego „służyć”.

Ministrant to zazwyczaj młoda osoba świecka, która po stosownym ustanowieniu może uczestniczyć bliżej świętych obrzędów, tym samym reprezentując wiernych wokół ołtarza oraz pomagać celebransowi.

W naszej parafii obok tradycyjnie funkcjonującej liturgicznej służby ołtarza, w miesiącu lutym 2023 roku rozpoczęły posługę osoby dorosłe, które kiedyś były mini-strantami. Osoby te będą wspomagały młodszych kolegów. Spotkania odbywają się co do zasady w każdy piątek o godzinie 19:00.

Strój ministranta stanowią: komża i pelerynka,
Strój lektora (maksistranta) stanowią: alba przepasana paskiem (cingulum).
PARAMENTY LITURGICZNE (łac. parare = przygotowywać, naczynia i inne przedmioty używane w liturgii), starannie wykonane, często przedstawiające dużą wartość materialną i artystyczną.
  • kielich (łac. calix) – naczynie, w którym podczas Eucharystii dokonuje się przemiana wina w Krew Jezusa; najczęściej wykonany ze srebra i wewnątrz pozłacany;
  • patena – mała tacka, na której kapłan kładzie Ciało Pańskie; wykonana z tego samego materiału co kielich; patena z rączką służy ministrantom przy komunii św. do ochrony ciała Chrystusa przed upadkiem na posadzkę,
  • korporał (łac. corpus ciało) – mała lniana serweta, na której stoi kielich na ołtarzu; korporał jest poskładany w mniejsze kwadraty,
  • puryfikaterz (łac. purificio oczyszczam) płócienny ręczniczek do wycierania kielicha obmytego wodą;
  • palka – usztywniany tekturką lniany czworobok, służący do nakrywania kielicha;
  • cyborium (łac. ciborium puchar), potocznie nazywane puszką – naczynie służące do przechowywania ciała Chrystusa poza Mszą św.;
  • monstrancja (łac. monstrare – pokazywać) – naczynie, do którego kapłan wkłada Ciało Pańskie na czas adoracji; jej powstanie wiąże się z ustanowieniem w 1264 r. święta Bożego Ciała;
  • ampułki – dwa dzbanuszki wykonane ze szkła lub metalu, służące do przechowywania wina i wody;
  • kadzielnica – naczynie do spalania kadzidła przechowywanego w łódce.