W niedzielę po uroczystości Objawienia Pańskiego (w naszej tradycji bardziej rozpowszechniona jest nazwa święta Trzech Króli) przypada święto Chrztu Pana Jezusa. Zamyka ono okres świętowania Bożego Narodzenia. Najstarszej tradycji tego święta należy szukać w liturgii Kościoła wschodniego, ponieważ (pomimo wyraźnego udokumentowania w Ewangeliach) chrzest Jezusa nie posiadał w liturgii rzymskiej oddzielnego święta.
Święto Chrztu Pańskiego z jednej strony objawia nam Jezusa jako umiłowanego Syna Bożego, posłanego przez Ojca w mocy Ducha Świętego dla zbawienia człowieka, z drugiej zaś strony kieruje uwagę na rzeczywistość naszego chrztu.
W tym sakramencie bowiem doświadczamy mocy zbawczej Chrystusa, która wyzwala z niewoli grzechów. Zostajemy także napełnieni Duchem Świętym i w ten sposób każdy z nas staje się umiłowanym dzieckiem Bożym. Kościół obchodzi w ten sposób święto narodzin milionów swoich dzieci, którym dała nowe, Boże życie woda chrztu świętego.
Uroczystość Objawienia Pańskiego, u nas nazywaną świętem Trzech Króli, obchodzimy w Kościele już od IV wieku. Głosi ona, że Syn Boży, posłany przez Ojca na świat, objawił się ludziom jako Zbawiciel całego stworzenia. Hołd, jaki składają Mu Mędrcy ze Wschodu, jest znakiem, że i poganie zostali powołani do przyjęcia wiary. W serce każdego wierzącego ten liturgiczny obchód wnosi prawdziwy pokój, ponieważ podkreśla pojednanie z Panem Bogiem i wzywa do pojednania z braćmi. To kolejna, wyjątkowa okazja do przyjrzenia się własnej relacji z Panem Bogiem i innymi.
Od początku świata
Ostatnia niedziela Adwentu przed nami. To już naprawdę blisko od Wigilii, czyli do nocy poprzedzającej Boże Narodzenie.
Jest to jeden z dwóch dni w roku, kiedy kapłan może sprawować liturgię w szatach koloru różowego. Nazwa tej niedzieli pochodzi od słów antyfony na wejście: Gaudete in Domino, czyli Radujcie się w Panu. Teksty liturgii dzisiejszej niedzieli przepełnione są więc radością z zapowiadanego przyjścia Chrystusa i z odkupienia, jakie przynosi.
Naszym kolejnym przystankiem w wędrówce do Betlejem jest II niedziela adwentu. W tę niedzielę zapalamy na naszym wieńcu adwentowym drugą świecę. Świeca nosi nazwę Świecy Betlejem i przypomina nam o podróży Maryi i Józefa do miejsca w którym narodził się Zbawiciel - Jezus Chrystus.
Niedzielą 1 grudnia rozpoczynamy w Kościele Adwent, jednocześnie jest to początek nowego roku liturgicznego.
W niedzielę 24 listopada Kościół obchodzi uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Tradycyjnie jest to zawsze ostatnia niedziela roku liturgicznego.
W niedzielę poprzedzającą uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, gromadzimy się wokół Stołu, aby ponownie otrzymać dar i misję życia w ubóstwie i służenia ubogim. Nasze serca kształtujemy w ten sposób, aby dobra materialne nie były dla nas najważniejsze ale bliźni, w którym przez łaskę jest obecny Jezus.
